Hierrrrr…

Whoeeee…

Mij wordt niks gevraagd… ik moet gewoon hup mee naar boven. Dat betekent hoe dan ook ellende, ja voor mij dan.

Vlegels hierrrrrr…, hoe ze die R dan laat rrrollen of ik anders niet luister.

Van de week werd ik pardoes de badkuip ingekieperd. Vette waterstraal, hondenshampoo, oké oké ik was ook echt wel heuuul erg smerig, maar ík had er geen last van. Ik probeerde nog over de rand te springen maar kon absoluut niet aan haar ijzeren greep ontkomen. Ach uiteindelijk maakt ze het wel goed hoor want dat fhönen vind ik dan best weer lekker. Gaat ze steeds heerlijk met d’r handen door mijn vachie en roept de hele tijd maar goed zo goed zo.   Ja braaf,  je bent een schatje (daar heeft ze dan wel weer kijk op hè). Nou en dan weet ik het wel…. KOEKIEEEES!

Maar deze keer voelde ik andere nattigheid. Het leek zo leuk te worden. Ik zag mijn favoriete speelgoed mee naar boven gaan, m’n schaap, m’n kip en m’n bal. Ik rook ook een soort van versnapering waar ik desnoods voor op mijn kop ga staan.

Hoe ze d’r bij komt geen ideeee maar ik moest POSEREN!

Nou ja zeg het moet niet doller worden met ’t vrouwtje want anders krijgt ze toch echt last van dierlijke ongehoorzaamheid.

Goed ik zei het al, ze weet me wel te paaien en ze doet ook veel voor mij,  ja echt waar hoor,  dus ik doe gewoon mee. Want als je geschoren wordt moet je stil blijven zitten is mij al geleerd.

Jullie zullen dus nog veel met mij gaan beleven vrees ik!